Για να καταλήξει κάποιος ή κάποια εξαρτημένος από το αλκοόλ χρειάζεται να συναντηθούν τρεις παράγοντες:

Α) Η αδύναμη κι ανίκανη προσωπικότητα του εξαρτημένου να αντιμετωπίσει τις πιέσεις και τους κραδασμούς της οικογενειακής και γενικότερα κοινωνικής ζωής,

Β) Ένα αρρωστημένο οικογενειακό περιβάλλον που χρησιμοποιώντας τη βία ή την αδιαφορία ή την υπερπροστασία, εμποδίζει τα πιο αδύναμα μέλη του να οικοδομήσουν μια προσωπικότητα ικανή να ανταποκρίνεται στις πιέσεις (δυσάρεστες ή ευχάριστες) που παρουσιάζονται συχνά στη διάρκεια της ζωής, και

Γ) Η ουσία (το αλκοόλ) που έρχεται σαν δεκανίκι να στηρίξει την αδύναμη προσωπικότητα να αντέξει τις πιέσεις της ζωής.

Ξεκινώντας από αυτή τη βασική διαπίστωση και με βάση τις εμπειρίες ανάλογων ομάδων του εξωτερικού, δημιουργήθηκε και λειτουργεί πάνω από 10 χρόνια η ομάδα μας, η ομάδα δηλαδή των Αυτοθεραπευόμενων Συγγενών Αλκοολικών του 18 Άνω υπό την αρμοδιότητα του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών (ΨΝΑ). Πρώτος και κύριος στόχος της ομάδας μας δεν είναι να βοηθήσει στη θεραπεία του αλκοολικού συγγενή μας, γιατί αυτό είναι κάτι που ανήκει αποκλειστικά στον εξαρτημένο, αλλά να βοηθήσουμε το ψυχολογικά άρρωστο και δυσλειτουργικό στις σχέσεις του συγγενικό περιβάλλον του αλκοολικού, βαθμιαία να προσανατολιστεί σε μια πιο υγιή κατάσταση. Η εμπειρία της ομάδας μας δείχνει πως, όσο θα βελτιώνεται η κατάσταση, άμεσα θα βοηθιέται το συγγενικό περιβάλλον, αλλά και με αρκετές ελπίδες, έμμεσα να βοηθηθεί κι ο εξαρτημένος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και θα πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα σε αυτό το σημείο.

Είναι γεγονός ότι χρειάστηκαν πολλά χρόνια συμβίωσης με τον εξαρτημένο που αντιμετωπίστηκε βασικά με λάθος τρόπους από εμάς τους συγγενείς του, για να φτάσουμε να ζούμε μες το συνεχή φόβο, τη βία, την κατάθλιψη, τη μιζέρια κι εν ολίγοις να περνάνε τα χρόνια βιώνοντας μια καθημερινή αθλιότητα' κι αυτό ισχύει για όλους όσους ζουν μαζί με τον εξαρτημένο.

Υπομένοντας κι επιμένοντας να ζούμε συνεχώς και για πολλά χρόνια μέσα σε αυτή τη φρικτή κατάσταση φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με εμάς, γιατί κανένας υγιής ψυχικά δε Θα μπορούσε να ανεχτεί για πολύ καιρό να ζει με αυτόν τον τρόπο. Είμαστε λοιπόν κι εμείς ψυχικά άρρωστοι απ' τη στιγμή που αρνούμαστε και ταυτόχρονα φοβόμαστε να αλλάξουμε τρόπο ζωής, είμαστε πια εξαρτημένοι από αυτόν τον άθλιο τρόπο ζωής, είμαστε μ' άλλα λόγια συνεξαρτημένοι. Η ζωή μας, δηλαδή, εξαρτάται απόλυτα από τις συνεχείς διακυμάνσεις και μεταπτώσεις του αλκοολικού συγγενή μας.

Κάτι που χαρακτηρίζει εμάς τους συναρτημένους συγγενείς του αλκοολικού είναι η ανάγκη μας να το βολεύουμε συνεχώς, κάνοντας του όλα τα χατίρια, όπως παραδείγματος χάριν με το να του προσφέρουμε τις ανέσεις ενός σπιτιού, να του καλύπτουμε όλα τα χρέη που δημιουργεί εξαιτίας της εξάρτησης, μέχρι του να ενδιαφερόμαστε μόνο εμείς να του βρούμε εργασία χωρίς αυτός να κάνει τίποτα. Και ρωτάμε λοιπόν, πώς και πότε θα μπορέσει αυτός ο άνθρωπος επιτέλους να ενηλικιωθεί, να ανεξαρτητοποιηθεί, να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να μάθει να αναλαμβάνει υποχρεώσεις, να δέχεται τις επιπτώσεις των επιλογών του και να υπερασπίζεται και να διεκδικεί τα δικαιώματά του; Εν ολίγοις, πως θα γίνει ένας συνειδητά ελεύθερος κι ισορροπημένος άνθρωπος;

Γιατί εμείς οι συγγενείς του αλκοολικού επιδιώκουμε αυτό το βόλεμα; Πολλοί, κυρίως οι γονείς, από ενοχές, άλλοι γιατί έχουν συνηθίσει να ζουν με αυτόν τον αρρωστημένο τρόπο και τους φαίνεται αδιανόητο να διεκδικήσουν μια πιο υγιή ζωή, άλλοι γιατί φοβούνται να αλλάξουν και προτιμούν την «ασφάλεια» του γνωστού τρόπου ζωής που τους βυθίζει όλο και βαθιά σ' ένα τέλμα κι άλλοι, κυρίως οι γυναίκες, από φόβο, πιεζόμενες πολλές φορές από το σωματικό κι οικονομικό εξαναγκασμό.

Κάποιοι από μας τους συγγενείς του εξαρτημένου επιστρατεύοντας όσα υγιή αντανακλαστικά μας έχουν απομείνει, αναζητάμε μια βοήθεια να βγούμε με ένα σωστό τρόπο απ' αυτόν το φαύλο κύκλο που έχουμε μπλέξει τη ζωή μας, παύοντας πια να είμαστε συνεξαρτημένοι. Άλλοι βρίσκουν τη λύση να απομακρυνθούν απ' τον εξαρτημένο συγγενή, αλλά τις περισσότερες φορές αυτό δε βοηθάει, γιατί το μυαλό μας ακόμα κι από απόσταση παραμένει παγιδευμένο στο παλιό τρόπο ζωής.

Και τέλος, το πιο καταστροφικό σενάριο: να συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε τη ζωή μας με τον αλκοολικό συγγενή, με συνέπειες:

Τη ραγδαία επιδείνωση της ζωής μας σε όλα τα επίπεδα: ψυχικό, σωματικό, κοινωνικό, οικονομικό. Όποιος έχει ζήσει ή ζει με τον εξαρτημένο όπως εμείς γνωρίζει πολύ καλά πως εμείς οι συγγενείς βυθιζόμαστε στην κατάθλιψη, στην απόγνωση, στη μιζέρια, στους συνεχείς βίαιους λεκτικούς διαπληκτισμούς ακόμα και στη σωματική βία. Σιγά - σιγά απομονωνόμαστε από το ευρύτερο κοινωνικό μας περιβάλλον κι οικονομικά πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο, δεδομένου ότι ένας εξαρτημένος είναι πολύ δύσκολο να κρατήσει τη δουλειά του, ώστε να μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό του. Πόσοι συγγενείς αλκοολικού, πέρα από το να το χρηματοδοτούν σε καθημερινή βάση, δεν τρέχουν να ξεπληρώσουν χρέη, απλήρωτες κάρτες, τροχαία ατυχήματα, που ίσως προκαλέσει κλπ.

Τη διάλυση της οικογενειακής δομής κι ισορροπίας. Ένας αλκοολικός δε μπορεί παρά να είναι ένας ανύπαρκτος πατέρας ή μητέρα, ένας ανύπαρκτος σύζυγος, ένας ανύπαρκτος φίλος, ένας ανύπαρκτος εργαζόμενος γιατί ζει μόνο για να πίνει και τίποτε' άλλο. Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι αναγκάζουμε πολλές φορές να ζουν και τα παιδιά μας κάτω απ' την ίδια στέγη με τον αλκοολικό, με καταστροφικές συνέπειες για τη σωματική και ψυχική υγεία τους, παρούσα και μελλοντική. Κι αν θέλουμε εμείς ως ενήλικοι να συντηρούμε αυτήν την άθλια κατάσταση είναι δικαίωμά μας, όμως με ποιο δικαίωμα αναγκάζουμε τ' αθώα παιδιά να υφίστανται καθημερινά τη βία, τη ντροπή, την ανασφάλεια και την έλλειψη φροντίδας κι αγάπης;

Ο αλκοολικός που βολεύεται από το οικογενειακό περιβάλλον είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεφύγει απ' τη κατάσταση της εξάρτησης. Λέγεται, κι αυτό είναι αλήθεια, ότι ο αλκοολικός μπορεί να συνειδητοποιήσει την αθλιότητα της προσωπικής του ζωής «μόνο όταν πιάσει πάτο». Όμως πολλές φορές οι συγγενείς, μη γνωρίζοντας πώς να τον αντιμετωπίσουν, ως συνήθως τον βολεύουν και βολεύοντάς τον, τον καθυστερούν ή κι εμποδίζουν μέχρι το τέλος να φτάσει στο πάτο του, με αποτέλεσμα ούτε το συγγενικό περιβάλλον αλλά ούτε κι ο αλκοολικός να μπορούν να βγουν από αυτό το αδιέξοδο. Συγγενείς κι αλκοολικός, πιασμένοι χέρι με χέρι οδηγούνται όλο και πιο βαθιά μέσα σε μια κόλαση χωρίς τέλος.

Είπαμε λοιπόν και προηγουμένως, ότι βασικός στόχος της ομάδας μας είναι βοηθήσει τους συγγενείς και τα παιδιά του αλκοολικού να αλλάξουν τρόπο σκέψης και ζωής, να ξεφύγουν απ' αυτή τη καταστροφική συνάρτηση, να πάψει πια το μυαλό τους να κατακλύζεται από μια αρρωστημένη συναισθηματικά σκέψη, σπάζοντας επιτέλους αυτό το φαύλο κύκλο, που μπορεί να οδηγήσει μια οικογένεια σε ψυχολογικό και σωματικό αφανισμό. Έχοντας λοιπόν μια μαθητεία πάνω από 10 χρόνια σ' αυτή την ομάδα και, με βάση τις εμπειρίες που έχουμε αποκομίσει όλο αυτό το διάστημα, πιστεύουμε ότι με τη βοήθεια της ομάδας μας, αλλά και με την ειλικρινή διάθεση συνεργασίας του συναρτημένου συγγενή και, πάντα σε μακροχρόνια βάση, τα αποτελέσματα βελτίωσης πολλές φορές, είναι εντυπωσιακά καλά. Το μεγάλο πλεονέκτημα της ομάδας μας είναι ότι στηρίζεται στο διάλογο, στην ανταλλαγή εμπειριών κι ότι αποτελείται αποκλειστικά και μόνο από συγγενείς αλκοολικών, που έχοντας ζήσει ή, μπορεί και να ζουν ακόμη τη κόλαση της συμβίωσης με τον εξαρτημένο, μπορούν να βοηθήσουν πιο αποτελεσματικά και τους υπόλοιπους συγγενείς των αλκοολικών που απεγνωσμένα ίσως να αναζητούν ένα χέρι βοηθείας. Αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία των μελών της ομάδας μας, είναι ένας πολύ χρήσιμος οδηγός στα καθημερινά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε τόσο προσωπικά, όσο και στις σχέσεις μας με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και κυρίως στη σχέση μας με τον αλκοολικό συγγενή. Ακόμη είναι πολύ σημαντικό, ότι όλα τα μέλη της ομάδας μας, βέβαια σε διαφορετικό βαθμό συνειδητότητας, έχουμε καταλάβει πολύ καλά τα προηγούμενα λάθη μας, κυρίως στη σχέση μας με τον εξαρτημένο συγγενή μας, τις δικές μας ψυχολογικές ανεπάρκειες, το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η ατομική και κοινωνική μας ζωή και την ανάγκη να ξεφύγουμε μια για πάντα από αυτή τη ζωή χωρίς ζωή.

Πιστεύοντας λοιπόν ακράδαντα ότι αυτή η βοήθεια που πήραμε και παίρνουμε συνέχεια μέσω της ομάδας μας, είναι επιτακτική ανάγκη να τη μοιραστούμε και με τους υπόλοιπους συγγενείς των αλκοολικών και των άλλων ενδιαφερόμενων, σας καλούμε να επικοινωνήσετε με την ομάδα μας, που λειτουργεί υπό την αιγίδα του Δημόσιου Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών (ΨΝΑ) και χωρίς ουδεμία οικονομική επιβάρυνση στη διεύθυνση Τροίας 19, Κυψέλη κάθε Τετάρτη από τις 18.30 μέχρι τις 20.00.

Πληροφορίες στο τηλέφωνο 6948430140